شاید شمام از اون دسته از افرادی باشید که تفاوت پارکور با ایروبیک حرفه ای که در اصل همون ” برکینگه ” رو نمیدونید ، یه سری رشته دیگه ام هست به اسم تریکینگ و فری رانینگ که چون یه خورده حالت نمایشی دارن تشخیصشون شاید مشکل باشه و اینکه خب احتمال داره همه رو به اسم پارکور بشناسید . متاسفانه هر کی رو توی پارک ببینید که داره پشتک میزنه میگن : اونجارو ببین طرف داره پارکور کار میکنه . یا یه مثال دیگه وقتی یکی داره روی سرش یا کمرش میچرخه یا حرکاتی رو با موزیک انجام میده میگن این پارکوره . این درست نیست !
هدف ، ریشه و شکل گیریه هر کدوم از رشته ها به دلایلی بوده و در مسیر های جداگانه ای دارن حرکت می کنند. بحث اصلی ما راجع به تفاوت پارکور با برکینگه ! برکینگ همین رشته ای که سایت ما تلاش میکنه تا بصورت جامع به علاقه مندانش معرفیش کنه …. و توضیح بیشتر راجع به اینکه اصلا پارکور به معنای واقعی یعنی چی ؟ اینکه چرا مردم کشورمون این دو رو با هم اشتباه می گیرن سوالیه که بی بوی ها رو خیلی ناراحت و عصبانی می کنه .
در حال حاضر چون رشته ی پارکور خیلی توی ایران شناخته شده تر هستش و فدراسیون داره به خوبی ازش حمایت می کنه باعث میشه تا به چشم بیاد اما در مورد برکینگ متاسفانه مدتیه که این سازمان و انجمن آمادگی جسمانی مثل گذشته ، چندان اهمیت زیادی نمیده که خب حالا گله ای هم نداریم ولی وقتی داریم روی هنری مدرن سخت تمرین می کنیم و در معرض دید عموم به نمایش میذاریم واقعا توقع داریم که بیننده رشتمون رو به درستی بشناسه و درکش کنه ! نه اینکه سریعا ربطش بدن به پارکور یا هر رشته ی دیگه ای تو هر شاخه ای .
واقعا این طرز فکر چطور تو ذهن مردم ما شکل گرفته ؟ اگه تو مکان های مختلف مثل تئاتر ، تلوزیون ، پارک یا جاهای دیگه می بینیم یه نفر داره روی سرش می چرخه ، زود قضاوت نکنیم . اگه شناخت و اطلاعات کمی در این مورد داریم یا حتی اگه شکی وجود داره بیایم سوال بپرسیم ، پرس و جو کنیم و در موردش اطلاعات جدیدی بدست بیاریم تا متوجه تفاوت پارکور با اصالت این رشته بشیم . این پارکور نیست آهای مردم !
اصل داستان اینه که چون هر دوتای این رشته تو خیابون شکل گرفتن و متولد شدن ، باعث شده تا شباهت های ریزی بینشون به وجود بیاد . اما مهم ترین عاملی که موجب میشه تا بیشتر به هم شبیه بشن اینه که بچه های پارکور کار اغلب دارن به سمت برکینگ میان و با ترکیب ” حرکات پاورموو ” مثل هد اسپین ، ویندمیل ، سوآیپ و … از این رشته سعی می کنن تا کارای جدید تری رو از خودشون ارائه بدن !
پارکور کار ها با ترکیب حرکات دیگه ای از رشته های تریکینگ و فیری رانینگ که خودشون رشته های مجزایی هستند باز هم دارن اصالت پارکور رو به فراموشی میسپارن ! چون خود پارکور به تنهایی شامل هیچ گونه حرکته نمایشی نیست ! و هدف ، رسیدن از نقطه مبدا به مقصد در سریع ترین مسیر و کوتاه ترین زمانه . اما رشته فیری رانینگ و تریکینگ چی ؟ اقا این دو تا خودشون سوا هستن ، مختصر جفتشون رو تعریف میکنیم:
- فری رانینگ ( free Runnig ) : شبیه به پارکوره یعنی پیمودن مسیر در کوتاه ترین زمان از مبدا تا مقصد ، اما با این تفاوت که با اجرای حرکات اَکروباتیک از روی موانع در مکان هایی که اختلاف سطح دارند انجام میشه .
- تریکینگ ( Tricking ) : تریکینگ یک سبک ورزشه رزمی نمایشیه که با اجرای سریع ضربات پا در محیط باز بدون هیچ وسیله ای ، روی زمین مسطح و فنری ، بصورت زنجیره ای و پی در پی به همراه چرخش حول محور عمودی بدن روی هوا انجام میشه .
بنظر ما اینکه رشته های ورزشی از هم ایده میگیرند اصلا بد نیست اتفاقا خیلی از بی بوی ها هم تو دنیا کمو بیش دارن با ترکیب حرکات از رشته های ” فیری رانینگ ” و ” تریکینگ ” مثل بک فیلیپ ، ساید فیلیپ ، وبستر و … در تلاشن تا خودشون رو نسبت به بقیه بی بوی ها تو مسابقات برتر نشون بدن اما در چهارچوبی که رشته ی اصلی زیر سوال نره !
امروزه تا حد خیلی زیاد دیده میشه که پارکور کار ها دارن با وارد کردن حرکات از رشته های دیگه حرکات رو به نام پارکور ثبت می کنند و به رشته های دیگه لطمه میزنن ، بابا این اشتباهه ! متاسفانه فقط ایران این شرایط رو داره حداقل 70 درصد از پارکور کار ها از روی عدم آگاهیشون دارن اینکارو میکنن و بیشترین ترکش داره از چپو راست به سمت برکینگ میخوره ! بریم بپردازیم به اینکه تفاوت پارکور با برکینگ چیه :
تفاوت پارکور با ایروبیک حرفه ای(برکینگ)
در مورد برکینگِ واقعی میخایم حرف بزنیم تصاویر گویای همه چیز هست. توی ایران ایروبیک حرفه ای هم بهش میگن بهتره بدونید که این رشته محبوب تو کشور های خارجه با نام برکینگ ( Breaking ) و یا بی بویینگ ( Bboying ) شناخته شده و داره فعالیت میکنه اما متاسفانه بخاطر یه سری عقاید و فرهنگ جامعه به ایروبیک حرفه ای تغییر نام داده تا بچه های ایران بتونن بصورت قانونی این حرفه رو دنبال کنن . اگه بخایم خیلی خلاصه بگیم برکینگ با کنار هم قرار گرفتن چهار عنصر اصلی یعنی حرکات ” تاپ راک ، فوتورک ، پاور موو و فریز” به وجود اومده که شامل حرکاتی چرخشی ، قدرتی و سرعتیه که هماهنگ با موزیک انجام میشه .
در واقع راحت تر بگیم همون کاری که شخص روی ، دست ، کمر ، سر ، ساعد و جاهای مختلفی از بدن به دورخودش می چرخه ! این حرکات تنها یکی از شاخه های این رشته به حساب میاد خیلی دنیاش پیچیده و بزرگه ما پیشنهاد میکنیم برای آشنایی کامل تر به این لینک ” برکینگ چیه ؟” مراجعه کنید . این رشته ای که باز هم با کمال تاسف خیلی ها اسم تکنو یا پارکور یا ژیمناستیک یا هر چیز دیگه ای رو روش میذارن . حالا بریم ببینیم فلسفه پارکور چی هست ، چجوری به جود اومد و هدف از پیدایشش چی بود ؟
تاریخچه و پیدایش پارکور
پارکور به فرانسوی ” Parkour ” جزو ورزش های هنری ، پر خطر و پر طرفدار هست که فرد با حرکت تو مستقیم ترین مسیر از موانع طبیعی عبور می کنه ، درست مثل اینکه تو شرایط اضطراری گیر کردید و قصد فرار داشته باشید .
پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از روون ترین و مستقیم ترین مسیره که می تونه حرکاتی رو مثل دویدن ، پریدن ، بالا رفتن از دیوار و موانع ، جهیدن با سرعت و خزیدن رو شامل بشه که این حرکات از اصول و مشخصه های حرکات پارکوره .خیلی خلاصه وار بخایم بگیم یعنی : ” هنر حرکت به جلو بدون توجه به موانع ” یا به زبان ساده تر یعنی : ” هنر حرکت ! هدف اصلی پارکور اینه [ هرگز به عقب برنگرد ! ] ” بنظر ما این بهترین توصیف برای پارکوره !
ویدیوی کوتاهی که در زیر الان تماشا می کنید پارکور واقعی رو بدون حتی یه نیم مثقال ناخالصی بهتون نشون میده و از هیچ گونه حرکت نمایشی هم خبری نیست در واقع اصل پارکور تو این ویدیو به تصویر کشیده شده حتما باید ببینیدش .
پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته ، بوده و انسان ها از همون اول به طور طبیعی مجموعه ی قابل توجه ای از حرکات ممکن رو برای عبور از موانع به وجود می آووردن . اما پارکور اصلی ، توسط ریموند بل “Raymond Belle ” که یه سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه گذاری شد . اون با همراهانش به دنبال یه روش مناسب برای تعقیب و فرار بودن . عکسی که مشاهده می کنید فرزند ریموند بل هست !
این فعالیت ها رو شخصی به نام دیوید بل (David Belle) که فرزند ریموند بل بود به عهده گرفت و خیلی جدی پیگیر شد . دیوید بل بیشتر عمر خودشو صرف ساماندهی این ورزش کرد و خلاصه اسمه پارکور رو براش انتخاب کرد و بنیان گذار این رشته شد . اون به همراه دوستاش ، از جمله سباستین فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترینشونه ، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش رو از ترکیب ورزش های مختلفی مثل ژیمناستیک و با هدف کمک کردن به دیگران در مواقع اضطراری ، در حاشیه پاریس به وجود آووردن .
فلسفه پارکور
پارکور یه رشتهٔ ورزشیه اما فلسفه ای با ارزش های خاص خودش ، مبارزه علیه خود ، پرورش جسم و روح . پارکور گذشته از یه ورزش و هنر، یه شیوهٔ زندگی کردنه و فلسفه ای روزانه داره . یکی از فلسفه های این ورزش ، اِتِکا به توانایی های جسمی و ذهنی افراد برای کمک کردن به کسایی که تو شرایط خاصی قرار دارن . به همین دلیلم هست که تو این ورزش خبری از مسابقه و رده بندی و… نیست ، چون هر کسی تنها برای خودش و نه برای اثبات برتریش تمرین تمرین می کنه . خیلی ها بعد از آشنایی با پارکور، اصولش رو تو زندگیشون هم به کار می گیرن ! به کسایی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند ” تراسور ” گفته میشه . ورزشکاران مرد ” traceurs ” و ورزشکاران خانم ” traceuses ” نامیده میشن .
هنر پشت سر گذاشتن موانع ، با به چالش کشیدن جسم خود که باعث میشه با موقعیت های سخت زندگی و روزانه آسون تر کنار بیاییم . وقتی که یه مانع یا به عبارتی وضعیتی دشوار تو زندگیمون ظاهر میشه یه تراسور همونطور که تو پارکور یاد گرفته ، سریع بهش غلبه می کنه و بدون تغییر مسیر به راه خودش بدون ترس خیلی محکم ادامه میده .
جدا از حرفه ای شدن ، آموزش و تمرین صحیح پارکور، ” توانایی غلبه بر ترس و استفاده ازش تو زندگیه ” چرا که اول باید به ذهنمون مسلط شیم تا توانایی حرفه ای شدن درونمون به وجود بیاد . کسایی که پارکور تمرین نمی کنن معمولا درباره این موضوعات چیزی نشنیدن یا ندیدن . در صورتی که به گفته بنیان گذاراین ورزش ، ” فلسفه ” جزء درونی پارکور به حساب میاد .
خطر مصدومیت و تفاوت پارکور
طبق تحقیقات انجام شده تو نیوزلند ، ۴۴ درصد کسایی که پارکور کار می کنن تا حالا مصدوم نشدن ، اما اگه نیمه دیگه لیوانو در نظر بگیریم ۵۶ درصده افراد حداقل آسیب دیدگیو تجربه کردن . متداول ترین آسیب دیدگی ها شامل کشیدگی ، پیچ خوردگی ، شکستگی و مصدومیت تاندونیه . بعضی از این آسیب ها، می تونن مشکلات جدی طولانی مدتو برای فرد ایجاد کنه . مصدومیت زانو بخاطر جهش و پریدن روی سطوح نامناسب و به خصوص بدون وجود تعادل کافی ، درمانش میتونه تا ماه ها طول بکشه . بنابراین توصیه میشه ورزش پارکور رو از پایه ترین سطح آغاز کنید تا فیزیک بدن پله پله رشد کنه و ظرفیت انجام حرکات پارکور رو پیدا کنه .
مکان و تجهیزات و تمرینات لازمه
بر خلاف بسیاری از ورزش های دیگه ، تفاوت پارکور در اینه که تو زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمیشه . تراسورها تو محیط های شهری مثل سالن های ورزش ، پارک ، زمین های بازی و ساختمون های رها شده تمرین می کنن که البته باعث به وجود اومدن نگرانی هایی مثل تجاوز به حریم شخصی ، آسیب رسوندن به اموال عمومی و تمرین تو مکان های نامناسب شده ، پس قطعا پارک میتونه بهترین مکان برای تمرین باشه .
پارکور جزو ورزش هاییه که ظرفیت فیزیکی زیادی می طلبه . یعنی اگه به صورت مداوم و متوالی به انجام حرکات پارکور بپردازید ، بدن ظرفیت نیروی خودشو با خواسته های شما تطبیق میده . آمادگی برای انجام حرکات پارکور به یه سطح متوسط از آمادگی جسمانی ، مهارت بدن برای تحمل وزن نیاز داره . بنابراین ، تمرینات باشگاهی بدنسازی ضرورت نداره ولی تمریناتی که تحمل وزن خوده فرد رو به چالش می کشه تاثیر بهتری تو بهبود انجام حرکات داره مثل شنا سوئدی، اسکات بدون وزنه ، بارفیکس از این نوع تمرینات هستن . تمرینات سرعت و چابکی هم جزو سایر تکنیک های پارکور محسوب میشن .
پارکور به وسیله یا تجهیزات خاصی احتیاج نداره و تراسورها معمولا لباسای ورزشی یا معمولیه راحت می پوشن . تنها چیزی که توصیه شده ، یک جفت کفش ورزشی سبک با چسبندگی زیاده . بعضی از تراسورها از مچ بند برای محافظت از مچ هایشان استفاده می‌کنند . بعضیای دیگه زانو بند ، بعضیای دیگه از دستکشای نازک ورزشی برای حفاظت از کف دستاشون استفاده می کنن که به علت کم کردنه چسبندگی و حس ، باعث موضع منفی بعضی از تراسورها میشه .
با تمام این توضیحات امیدواریم تا حدی براتون روشن شده باشه که تفاوت پارکور با سایر رشته ها دقیقا چیه و خودش به تنهایی چه نوع رشته ایه ، پس لطفا با دیدن هر حرکت چرخشی یا اَکروباتیک از رشته های دیگه اسم پارکور رو به زبون نیاریم و قبل ازینکه بخایم اظهار نظری کنیم قبلش حتما اطلاعات کسب کنیم .
اگر مقاله تفاوت پارکور و سیر تا پیازش برای شما مفید بود با دوستای خودتون به اشتراک بزارید یا اگه اختلاف نظر، انتقاد و پیشنهادی در این مورد دارید مشتاقیم نظرتون رو بیان کنید .
